Kapłaństwo

Kim powinien być kapłan w naszych czasach? Mówcą, społecznikiem, kumplem, psychoterapeutą, naukowcem? A może budowniczym, politykiem, nauczycielem, misjonarzem? Odpowiedzi na to pytanie trzeba szukać u źródeł kapłaństwa.
Jednym z tych źródeł jest liturgia święceń kapłańskich. Przez sakrament chrztu stajemy się członkami Kościoła – ludu Bożego i Mistycznego Ciała Chrystusa. Przez sakrament bierzmowania Zbawiciel wyznacza nam i równocześnie uzdalnia
nas do nowych zadań związanych z budowaniem Kościoła.
Podobnie i sakrament święceń kapłańskich, uzdalnia do bardzo ważnej dla życia i wzrostu Kościoła posługi, przez którą równocześnie oddawana jest chwała Bogu. Na mocy ustanowienia Bożego, przez sakrament kapłaństwa niektórzy spośród wiernych naznaczani są świętymi szafarzami i przeznaczani, by być Pasterzem Ludu Bożego.

• Módlmy się o dobrych kapłanów oraz wspierajmy tych, których Pan Bóg postawił nam na
  naszych drogach.
  Mamy ku temu okazję w mszy o powołania kapłańskie, zakonne, misyjne oraz o uświęcenie duchowieństwa w każdy pierwszy czwartek miesiąca o godz. 18:00
• Święcenia kapłańskie przyjęły cztery osoby:
  • ks. E. Bednarek
  • ks. M. Sołomieniuk
  • ks. Paweł Stefański

Jakże wielkie znaczenie mają powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego dla wiecznego zbawienia ludzi! Bóg nieustannie objawia się jako Ojciec za pośrednictwem osób, które słowem i czynem, a czasem nawet męczeństwem poświadczają, że poświęciły się całkowicie służbie braciom. Wzorem dla każdego kapłana jest Jezus Dobry Pasterz, który przyszedł, aby świat miał życie i miał je w obfitości. Przed oczyma Dobrego Pasterza otwierają się niezmierzone horyzonty nowej ewangelizacji. Cóż, zatem jest istotą duszpasterstwa powołań? Jest nią przyprowadzanie dzieci i młodzieży do Chrystusa, aby młodzi mogli odkryć, że Chrystus ma wobec każdego z nich konkretny plan miłości.
To nie człowiek, to nie księża czy rodzice budzą powołania. Jedynym powołującym jest Chrystus.